In de vijftiende eeuw werd het al verboden om afval te storten op het Janskerkhof. De overlast op het plein werd des te groter toen de muren van de immuniteit werden afgebroken. Het Janskerkhof werd toen een publieke ruimte in Utrecht.

Ondanks eerdere verboden bleef het Janskerkhof last houden van overlast. Daarom werd er op 7 februari 1611 een nieuw verbod ingevoerd middels een publicatie genaamd 'Tegen het Smyten van Drek'.

Bijzonder is dat het verbod van 1611 zich uitspreekt tegen kaatsen, kolven en klootschieten. Deze populaire spellen waren voor het stadsbestuur een doorn in het oog. Ze werden verboden op het Janskerkhof.

De orgelblazer van de Janskerk, destijds Willem Willemse, moest ervoor zorgen dat men zich aan de regels hield op het plein. Hij mocht zelfs boetes uitschrijven aan overtreders. Deze boete bedroeg zes gulden, wat omgerekend naar nu een bedrag is van ongeveer honderd euro.

Veelgehoorde klachten zijn bijvoorbeeld de talloze fietsen, het zwerfafval en wildplassen van studenten. Lokale ondernemers en omwonenden klagen veelal over dit type overlast. Acties waarbij verkeerd geplaatste fietsen worden verwijderd en naar een depot gebracht komen regelmatig voor.