Van Rossem over gezondheid en hygiëne in Utrecht.

Maarten ontdekt met conservator stadsgeschiedenis René de Kam hoe (on)gezond de stad eigenlijk de afgelopen 900 jaar was.

"Als je denkt aan ongezonde tijden, dan denken veel mensen vooral aan de Middeleeuwen. Immers, de medische wetenschap stond toen nog op een laag pitje", legt conservator stadsgeschiedenis René de Kam uit. "Toch blijkt dat helemaal niet te kloppen. In de Middeleeuwen stonden onze stadsgenoten bekend om hun schoonmaakwoede. Er werd voortdúrend geschrobd en gepoetst. Schone lijven, kleren en huizen waren in de ogen van veel mensen een teken van beschaving en stank was een teken dat er iets ziekmakend was." 

Waar komt dan toch dat beeld van een vieze, ongezonde stad vandaan? "Vooral uit de 19e eeuw", meent De Kam. "Dat was een eeuw vol infectieziekten als pokken en cholera. De stad werd voller en viezer en ziektes konden zich makkelijker verspreiden. Op een gegeven moment realiseerden veel mensen zich dat ze zo niet verder konden leven. Overheid, medische wereld en burgers maakten samen een plan van aanpak. Daarbij keken ze vooral naar een schonere stad met waterleiding en riolering, maar ook naar anders met elkaar omgaan. Net als nu met Covid: niet in elkaars gezicht hoesten, niet op straat spugen en veel wassen."