Een fragment uit het verhaal "Jan Soldaat" door Vincent Bijlo uit het boek "De Spoken van het Stadhuis, en andere Utrechtse verhalen".

We wachten, dag en nacht, al een jaar en acht maanden lang. We wachten op een oorlog die hier niet komt, nooit komt, hoop ik. Ik haat oorlog.

Hij brak in juli 1914 uit, de Oostenrijkers en de Duitsers begonnen, hun legers trokken dwars door België Frankrijk binnen. Onze regering zag het al aankomen, dus die had al tegen alle grote landen gezegd dat Nederland niet mee zou doen, neutraal zou blijven. 

Maar ja, zouden ze dat respecteren? België had dat ook gezegd, en daar trokken ze zich niks van aan. Dus om voorbereid te zijn op een mogelijke inval, door welke van de strijdende partijen dan ook, werd het Nederlandse leger gemobiliseerd. Tweehonderdduizend manschappen werden onder de wapenen geroepen en daarom zit ik dus nu hier, op Fort Blauwkapel, om de vijand, wie dat dan ook mag zijn, te verslaan. 

En weet je hoe we dat gaan doen? Nee, niet met wapens. Met water! We laten hier de omgeving onderlopen, we steken de dijken door en we zetten wat sluizen open – dan wordt het hier één groot kinderbad, met water tot je knieën. En als dat water er lang staat, krijg je modder, heel veel modder. Daar blijven ze vast in hangen, met al hun geschut en al hun paarden. Ha, dat zal ze leren. 

Ben je benieuwd naar het hele verhaal? Bestel dan het boek "De Spoken van het Stadhuis, en andere Utrechtse verhalen" in de webwinkel van de vereniging Oud-Utrecht.