Met het ontstaan van de universiteit kwam ook een bloeiend studentenleven tot stand. In de beginperiode van de universiteit was er zowel een docentencorps als een studentencorps. Dit bleek slechts zeven jaar goed te gaan.

Studenten begonnen zich te misdragen, de 'naties' bevochten elkaar, wat niet goed was voor de reputatie van de universiteit. De regionale studentenverenigingen werden ontbonden aan de universiteit, maar gingen ondergronds nog verder. Voor studenten werd de belasting op bier en wijn met 50 procent verlaagd. De universiteit wilde namelijk wel nog steeds studenten werven.

Vóór 1945 was studeren alleen voor de elite weggelegd. Studiebeurzen bestonden toen al wel, maar alleen voor een zeer beperkte groep. Dat veranderde nadat de overheid na de Tweede Wereldoorlog studietoelages invoerde.

Begin jaren 70 neemt het aantal studenten fors toe door de aanvullende studiebeurs. De basisbeurs werd ingevoerd in 1986. Bijna alle studenten woonden toen op kamers, maar het OV werd nauwelijks gebruikt. Liften was toen nog heel normaal, om bijvoorbeeld langs te gaan bij de ouders of zelfs op vakantie.

De belangstelling voor studentenverenigingen was in de jaren 60 afgenomen. Studenten uit armere gezinnen konden geen lidmaatschap van een vereniging betalen, maar er was ook meer interesse voor andere dingen, zoals politiek of sport in plaats van enkel gezelligheid. In de jaren 80 kwam deze belangstelling weer terug. Door de basisbeurs konden meer jongeren studeren. Studentenverenigingen besluiten dat behalve WO- ook HBO-studenten zich kunnen aansluiten. Tegenwoordig zijn er in Utrecht ruim honderd studenten-, studie-, cultuur- en sportverenigingen voor jongeren die hoger onderwijs volgen.