Het verhaal van de verloren plaquette: liefde, mysterie en poëzie

‘Liefderijk’ verzorgd worden na een lange strijd

Medisch personeel verpleegde gewonden van de Tweede Wereldoorlog in het Militair Hospitaal. Begin Tweede Wereldoorlog werden ruim duizend oorlogsgewonden verzorgd. De voormalige gewonde militairen draaiden de rollen in 1942 om omdat de verzorging zo 'liefderijk' was geweest. Het idee was om de verpleegkundigen eens te verwennen en waardering te tonen.

De oorlogsgewonden organiseerden een ‘dankdag’ voor het personeel

Onder de ruim 300 aanwezigen, waaronder de burgemeester van Utrecht, werden 250 kleine plaquettes uitgedeeld. Die plaquettes dienden als een soort teken van waardering.

Een unieke, grote plaquette

Het was de bedoeling dat een unieke, grote plaquette een plaats kreeg in het voormalig Militair Hospitaal. Dat is er echter nooit van gekomen. De kolonel die aan het hoofd stond van het hospitaal nam de plaquette mee naar huis, waardoor ze een lange tijd zoek was. Je ziet op de plaquette de geopende deur van het Rijkshospitaal.

Uit waardering voor de verpleegkundigen schreven de verpleegden van het Militair Hospitaal in 1942 een gedicht

'Dikwijls falen onze woorden,
Als een dankwoord wordt gezegd.
En dan wordt de dank-gedachte
In iets anders neergelegd...
Als het oor niet kan verstaan soms,
Wat de mond wel heeft bedoeld,
Kan het oog dat
wel begrijpen
En 't wordt door het hart gevoeld.'