Wittevrouwenpoort
Wittevrouwenstraat 44
Bijgedragen door
Waar nu de Wittevrouwenbrug ligt, stond vroeger de Wittevrouwenpoort. Die werd gebouwd in rond 1230 en was één van de vier stadspoorten van Utrecht. In 1858 is de stadspoort gesloopt, maar de brugpijler tegenover Wittevrouwensingel 44 herinnert nog aan de vroegere stadspoort. De Wittevrouwenpoort was onderdeel van een belangrijke gebeurtenis in de strijd tegen de Franse overheerser in de negentiende eeuw.
De Pruisische en Russische soldaten, beter bekend als de 'Kozakken" werden tijdens de negentiende eeuw door deze poort als bevrijders onthaald. Pieter Gerardus van Os was zelf bij deze historische gebeurtenis. Drie jaar na de intocht schilderde hij dit voor Utrecht belangrijk moment. Het schilderij toont de aankomst van de kozakken, die deel uitmaakten van een verkenningseenheid van het geallieerde leger, in Utrecht op 28 november 1813 (volgens de kerkklok op het schilderij om 13.35 uur) na het terugtrekken van de Fransen. Van Os heeft de intocht van de Kozakken te Utrecht zelf gezien. Hij heeft he moment vastgelegd dat de Kozakken de stad via de Wittevrouwenpoort binnentrekken. Behalve dit schilderij heeft hij ook een verslag gemaakt. Het schilderij werd door P.G. van Os ten geschenke gegeven aan tsaar Alexander I. De schilder ontving als dank een kostbare ring met een diamant en een brief van de Russische minister van buitenlandse zaken, graaf van Nesselrode, van 18 december 1824. Hij laat hierin weten dat de tsaar zeer ingenomen is met het schilderij.
Bron: Centraal Museum
