Unie van Utrecht: nog een Beeldenstorm?
Domplein 31
Bijgedragen door
Jan van Nassau aan het woord — 'Mijn broer Willem had mij al gewaarschuwd voor een calvinistische opmars. Samen met de geestelijkheid voorzag hij een intolerante houding tegenover het katholieke geloof. En ze hadden gelijk: ook na de ondertekening van de Unie van Utrecht blijft het onrustig in Utrecht. Een Tweede én Derde Beeldenstorm hebben er zelfs voor gezorgd dat het stadsbestuur noodgedwongen de katholieke eredienst verboden heeft. En de strijd met de Spanjaarden is ook nog niet gestreden. Gelukkig komt er aan de Spaanse bezetting bijna veertig jaar na mijn overlijden een einde. Dan zijn de klokken van de Dom die de Vrede van Münster aankondigen door de hele stad te horen. Algemene religievrijheid blijft daarentegen een heikele kwestie. Zelfs in de tijd waarin jij als stadswandelaar leeft is het laatste woord hierover nog niet gesproken.'
Dat is wat is vastgelegd in de Unie van Utrecht. Even heerste er rust in Utrecht na het vertrekken van de Spanjaarden tijdens het beleg van de Vredenburg. Dit was echter van korte duur. In het jaar na de ondertekening van het verdrag bestormen de Utrechters nog twee keer de kerken in de stad. Na twee Beeldenstormen ontkomt ook de Domkerk er niet aan: op 7 maart 1580 wordt de Derde Beeldenstorm in gang gezet. De gezichten van de beeldengroep ‘Sint Anna te Drieën’ worden vernield. Andere beelden en versieringen worden weggewerkt zodat het gebouw aan protestantse ideeën voldoet. Waar in Utrecht aan het begin van de eeuw de katholieken de bovenhand hebben, zijn dat nu de calvinisten. En de spanning tussen de twee stromingen blijft.
