Toen Utrecht in 1122 stadsrechten kreeg, startte de bouw van verdedigingswerken rond de stad. De Smeetoren was een waltoren die sinds 1145 deel uitmaakte van de verdedigingswerken van Utrecht. De Smeetoren was samen met de tufstenen twaalfde-eeuwse Plompetoren een van de eerste middeleeuwse verdedigingstorens rond de stad. De sector van de stadsverdediging (Gildenslag) met de Smeetoren werd bemand door het gilde der smeden, zij woonden in de buurt van de toren. Het Smedengilde St. Eloy, dat nog steeds bestaat, was ook verantwoordelijk voor klein onderhoud aan de toren. De Smeetoren wordt ook wel de Grote Smeetoren genoemd, want er was ook een Kleine Smeetoren, die stond een stukje noordelijker.
Vanaf 1642 werd de toren gebruikt voor sterren- en weerkundige waarnemingen, want de manier van oorlog voeren veranderde en de stadsmuur werd als verdedigingswerk vanaf deze tijd steeds minder belangrijk. In de negentiende eeuw werd de Nieuwe Hollandse Waterlinie in de buurt van de stad gebouwd. Een groot deel van de oude vestingwerken van de stad werd vervolgens gesloopt en dit gebeurde in 1855 ook met de inmiddels bouwvallige Smeetoren. Onder leiding van Buys Ballot verhuisde de weer- en sterrenkunde door naar het bastion Sonnenborgh en ontstond het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut. (bron: Wikipedia)

organisationsHeader