Het voormalig Organisch-Chemisch en Hygiënisch laboratorium is in 1893 gebouwd in opdracht van de Rijksgebouwendienst, voor de Universiteit Utrecht. Het monumentale pand is ontworpen door de Nederlandse architect Jacobus van Lokhorst, die behalve dit gebouw voor de Universiteit Utrecht ook verscheidene andere gebouwen voor onder meer de Technische Universiteit Delft en de Universiteit Leiden heeft gerealiseerd. De stijl waarin het voormalig laboratorium is gebouwd valt onder de neorenaissance, wat onder andere te zien is aan de horizontale strepen die over het gebouw heen lopen, en aan de trapvormige gevels.

Het gebouw werd in gebruik genomen als werkplaats voor de ‘anorganische scheikunde, gezondheidsleer en gerechtelijke geneeskunde’, wat te lezen is op de tekst boven de deur. In dit laboratorium kwamen deze vakgebieden samen en zijn baanbrekende experimenten gedaan. De Nederlandse bacterioloog en voedingsdeskundige Christiaan Eijkman heeft mede door zijn onderzoeken in dit laboratorium de vitamine ontdekt, waarvoor hij in 1929 een Nobelprijs ontving. De opvolger van Eijkman, Ludwig Karl Wolff, heeft dit onderzoek voortgezet en hij heeft in samenwerking met het farmaceutisch bedrijf Organon het merk Davitamon in de markt gezet. Vandaag de dag worden de vitamines van dit merk nog door veel huishoudens gebruikt!

Het laboratorium heeft 40 jaar bestaan in dit pand, tot het in 1932 verhuisde naar de Croeselaan in Utrecht. Vandaag de dag wordt het pand niet meer als laboratorium gebruikt. Het is inmiddels onderdeel van de Rechtbank Midden-Nederland, als gerechtsgebouw.