In september 1943 worden twee medewerkers van Trouw, topverspreiders met veel kennis, door de Sicherheitsdienst opgepakt op het Stationsplein van Utrecht. Allebei weten ze van Douwe Werkmans boekhandel af. Douwe duikt meteen onder, maar moet daarbij zijn hoogzwangere vrouw en jonge zoontje thuis achterlaten. Na drie weken keert hij kort terug naar huis, waar de Sichterheitsdienst hem opwacht en gevangenneemt. Twee maanden later wordt de zoon van Douwe en Greet, Douwe jr., geboren. Hij zou zijn vader nooit ontmoeten. Eind 1944 gaf de Sicherheitsdienst Trouw een ultimatum: stop onmiddellijk met verzetswerk, of alle gevangen Trouw-leden worden doodgeschoten. Een heftige discussie ontstaat binnen het krantje. Is het ultimatum wel oprecht, of is het gewoon een truc om Trouw te ontmantelen en schiet de Sichterheitsdienst iedereen straks alsnog dood? De uiteindelijke beslissing is duidelijk: Trouw geeft zich niet over. Het kost 23 medewerkers en verspreiders het leven, waaronder Douwe. Hij wordt maar 30 jaar oud.

Na de dood van haar man runt Greet de boekhandel in haar eentje, tot ze op 85-jarige leeftijd met pensioen gaat. Het is een manier om haar man te herdenken en dichtbij te houden. Greet overlijdt in 2002. Douwe jr. zou opgroeien zonder vader en daar de rest van zijn leven last van hebben. In de jaren negentig zwengelt hij de discussie over het ultimatum opnieuw aan in Trouw. Was het voortbestaan van de illegale krant al die levens waard? Was het voortbestaan echt belangrijker dan al die kinderen die op moesten groeien zonder ouders? Douwe Werkman jr. overlijdt in 2014. Het verlies van zijn vader heeft hij nooit kunnen verwerken.