Het Utrechts Kindercomité was een verzetsgroep van Utrechtse studenten die Joodse kinderen aan een onderduikadres hielp. Zij voorzagen hen van kleding, bonkaarten en zo nodig kostgeld. Het Kindercomité hielp zo'n 360 Joodse kinderen en een aantal volwassenen aan een veilig onderkomen. Als er geen onderduikadres kon worden gevonden, kwamen kinderen soms terecht in kinderopvanghuis Kindjeshaven aan de Prins Hendriklaan 4 in Utrecht.

Hier, in het Aartsbisschoppelijk Paleis, werd van 1943 tot aan de bevrijding in 1945 het codeboek met de namen van Joodse kinderen bewaard in de kluis van aartsbisschop Johannes De Jong.

Student en verzetsstrijder Hetty Voûte maakte een kaartsysteem met de namen van 270 kinderen aan wie maandelijks een bonkaart werd verstrekt. Hetty werd in juni 1943 gearresteerd. Gelukkig kon het codeboek in de kluis van het Aartsbisschoppelijk Paleis verstopt worden. Annie de Waard van het Kindercomité kwam hier regelmatig langs om het codeboek bij te werken.

Na de bevrijding haalde ze het codeboek op en gaf het aan medestudent Jan Meulenbelt die bij het Bureau Oorlogspleegkinderen in Amsterdam werkte. Hij gebruikte het codeboek om kinderen met hun ouders te herenigen. Een kopie van het codeboek wordt bewaard bij Het Utrechts Archief.

Aartsbisschop Johannes De Jong stelde niet alleen zijn kluis ter beschikking aan het Utrechts Kindercomité, maar droeg ook bij aan hun startkapitaal. Deze acties pasten in de heldhaftige rol van Johannes De Jong als leider van het kerkelijk verzet tegen de Duitsers. Hij liet op 21 februari 1943 een bisschoppelijke brief in de kerken voorlezen waarin de Duitse misdaden krachtig werden veroordeeld.