De Joodse Begraafplaats stamt uit de negentiende eeuw, daarvoor werden Utrechtse Joden in Maarssen begraven. De Utrechtse Joden die omkwamen tussen 1940 en 1945 liggen hier niet. Zij zijn vermoord in concentratie- en vernietigingskampen en hun is het recht op een waardig graf ontnomen. Voor hen staat op de begraafplaats een herdenkingsmonument, met Hebreeuws opschrift. In 1947 was dat monument op deze begraafplaats de eerste van de stad. Een herdenkingsmonument voor Joodse slachtoffers kon destijds nog niet openbaar in de samenleving getoond worden, er was nauwelijks oog voor het leed van Joodse overlevenden. De Joodse gemeenschap heeft dit monument zelf gefinancierd. Zoals Rachel Levy, bestuurslid van de Liberale Joodse Gemeente Utrecht, het verwoordde: ‘Het is een monument voor slachtoffers gefinancierd door slachtoffers’. Er zijn wel enkele graven van Joden die tijdens de onderduik overleden zijn en later op deze begraafplaats ten ruste zijn gelegd. De begraafplaats is nog steeds in gebruik, al zijn er niet veel Joodse inwoners meer in Utrecht. De begraafplaats wordt volledig onderhouden door vrijwilligers, mede omdat er weinig nabestaanden zijn die voor de graven kunnen zorgen. De begraafplaats kampt vandaag de dag nog steeds met antisemitisch vandalisme.

organisationsHeader