Hoewel vroeger vrijwel alle kroegbazen een hekel hadden aan studenten, was de band tussen het Utrechtsch Studenten Corps (USC) en Dikke Dries erg goed.

De vaste stamgasten van de Dikke Dries en de Utrechtse studenten hadden een totaal ander leven. Toch was er wederzijds respect voor elkaar in het café.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het sociëteitsgebouw (PHRM) van het USC in gebruik genomen door de Duitse bezetters. Hierdoor had het studentencorps geen plek meer om te vergaderen. Dikke Dries bood hen onderdak aan, waardoor bijeenkomsten in die periode in het café konden worden gehouden.

Voor hun hulp tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn opa, vader en kleinzoon De Winter uitgeroepen tot erelid van het USC. Zij worden nog altijd uitgenodigd voor jubilea, feesten en officiële gelegenheden.

In de loop der jaren zijn er enorm veel feesten georganiseerd door studenten in de Dikke Dries. Vooral de lustrumfeesten werden erg uitbundig gevierd, met telkens een nieuw thema. Van de terugkerende feesten was sinterklaas favoriet. Elk jaar ging er een groep studenten verkleed langs de deuren in wijk C. In de namiddag konden kinderen uit de wijk cadeautjes krijgen van de sint. Na dit tafereel gingen de gordijnen van het café dicht en werd de sint op de proef gesteld. Meer lezen over dit soort verhalen? Lees dan Dikke Dries: de geschiedenis van de beroemdste Utrechtse kroeg (VSN Books, 1994).